پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

به گزارش چویل، دیوید کامرون روز گذشته در مجمع عمومی سازمان ملل گستاخانه ایران را متهم به حمایت از تروریسم کرد و گفت: ” ایران باید فرصت داشته باشد تا نشان دهد می تواند بخشی از راه حل منطقه (در مبارزه با داعش) باشد و نه بخشی از مشکل. صبح امروز من با رئیس جمهور روحانی دیدار کردم، ما اختلاف نظرهای شدیدی داریم. ایران از گروه های ترویستی حمایت می‌کند، برنامه هسته ای اش، رفتارش با مردمش، همه اینها باید تغییر کند.”

این سخنان با واکنش دستگاه دیپلماسی ایران روبرو شد. افخم در واکنش به سخنان روز گذشته کامرون گفت: سخنرانی نخست وزیر انگلیس در مجمع عمومی ملل متحد نشان دهنده تداوم دیدگاه خود محورانه دولتی است که سابقه نابسامانی در منطقه ما دارد و بسیاری از مشکلات این منطقه به دلیل سیاست‌های نادرست آن دولت است. باعث تاسف است که دولتی که با اقدامات و حمایت های خود از تروریست‌ها، منطقه ما و جهان را به شر داعش مبتلا ساخته است به خود اجازه می دهد که در باره کشوری که همواره در مبارزه با این پدیده شوم پیشقدم بوده است، قضاوت نابجا بنماید.

اظهارات مداخله جویانه کامرون و لحن تند آن علیه ایران در حالی بیان شده است که نخست وزیر انگلیس روز پیش از آن با رئیس جمهور کشورمان دیدار کرده بود؛ دیداری که پس از انقلاب اسلامی سابقه نداشته است. اما تشدید مواضع ضد ایرانی کامرون نشان داد که انگلیس تمایلی برای ارتقای سطح روابط با ایران بر مبنای احترام و منافع مشترک ندارد.

بر این اساس، انتظار افکار عمومی از رئیس جمهور کشورمان این بود که در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل پاسخی متناسب و هم‌وزن به گستاخی نخست وزیر انگلیس دهد و روشن کند که ایران رابطه با انگلیس را یک رویای شیرین نمی داند که حاضر باشد برای رسیدن به آن در برابر هر زورگویی و زیاده خواهی سکوت کند.

این انتظار بحق  اما از جانب رئیس جمهور برآورده نشد. گرچه دکتر روحانی در سخنرانی اش در مجمع عمومی سازمان ملل به درستی سیاست های چندگانه و اشتباه غربی ها در منطقه را مورد انتقاد قرار داد و آنان را به اصلاح رویه گذشته خود درحمایت از دیکتاتورها فراخواند اما هیچ اشاره ای به گستاخی دیوید کامرون نکرد؛ فرصتی طلایی که می شد حتی در جمله ای کوتاه پاسخی محکم برای تندروی لندن علیه ملت ایران داشته باشد، اما از دست رفت.

البته همچنان این امید وجود دارد که آقای روحانی در تریبون های دیگری که در ادامه سفرش در نیویورک در اختیار دارد، زیاده خواهی انگلیس را بی جواب نگذارد.