پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

به گزارش راه ملت؛ مسلم شریفی در جمع خبرنگاران پزشک خانواده و نظام ارجاع را دو رکن اصلی تحقق عدالت در سلامت عنوان کرد و افزود: استقرار و توسعه پزشک خانواده از برنامه‌های مهم و اساسی دولت چهاردهم در حوزه سلامت است.

وی با اشاره به اهمیت پزشکی خانواده و نظام ارجاع در تحقق عدالت در سلامت اظهار کرد: این دو مکانیسم با هدف دسترسی عادلانه به خدمات سلامت، کاهش نابرابری‌ها، بهبود کیفیت مراقبت‌ها، و بهینه‌سازی منابع بهداشتی-درمانی طراحی شده‌اند.

وی پزشک خانواده را نخستین سطح تماس افراد با نظام سلامت دانست و بیان کرد: این سیستم مبتنی بر مراقبت‌های اولیه، جامع، پیوسته و مبتنی بر جامعه است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی یاسوج تصریح کرد: پزشکان خانواده به عنوان دروازه بان نظام سلامت، خدمات اولیه را بدون تبعیض به تمام گروه‌های اجتماعی در مناطق شهری و روستایی ارائه می‌دهند.

وی با اشاره به نقش پزشک خانواده در پیشگیری از بیماری‌ها، ادامه داد: این مدل خدمات سلامت، با تمرکز بر آموزش، پیشگیری و مدیریت بیماری‌های شایع مانند دیابت یا فشارخون از تشدید بیماری‌ها و هزینه‌های درمانی جلوگیری می‌کند.

شریفی ابراز کرد: پزشکان خانواده با آشنایی با شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بیماران، می‌توانند نیازهای ویژه گروه‌های آسیب پذیر مانند سالمندان یا افراد کم درآمد را شناسایی و به آن پاسخ دهند و با حل مشکلات سلامت در سطح اولیه، از مراجعات غیرضروری به بیمارستان‌ها و مراکز تخصصی بکاهد.

وی عدم موازی کاری و سردرگمی بیماران؛ هدایت بیماران به سطوح مناسب مراقبتی، اتلاف منابع را از دیگر اهداف پزشک خانواده نام برد.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی یاسوج ادامه داد: بیماران کم درآمد با دسترسی به خدمات اولیه ارزان قیمت، از تحمیل هزینه‌های سنگین مراجعه مستقیم به متخصصان بی نیاز می‌شوند و نظام ارجاع تضمین می‌کند که خدمات تخصصی به افرادی اختصاص یابد که واقعاً به آن نیاز دارند، نه به کسانی که دسترسی بیشتری دارند.

وی در بخش دیگری از صحبت هایش بر ضرورت بازنگری در شیوه‌های ارائه خدمات پرستاری در بیمارستان‌ها تأکید کرد و یادآور شد: مدل‌های تخصصی پرستاری که در آن پرستاران مسئولیت کامل بیماران را برعهده دارند، مستلزم برخورداری از صلاحیت‌های حرفه‌ای بالا هستند و اجرای این مدل‌ها می‌تواند کیفیت خدمات بیمارستانی را ارتقا دهد، ولی برداشت‌های نادرست از وظایف پرستاران ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند.