پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

محمد حسین لطیفی کارگردان نام‌آشنای کشور در گفت‌و‌گوی اختصاصی با خبرنگار راه ملت در یاسوج در خصوص سفرش به این شهر و ارزیابی خود از روند برگزاری شصت و هفتمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان یاسوج، اظهار داشت: من خیلی از شهر یاسوج شنیده بودم ولی تاکنون به این استان سفری نداشتم خیلی خوشحال هستم که بلاخره توانستم به مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد سفر کنم؛ در ارتباط با جشنواره سینمای جوان خیلی موافقم و جزو موافقین کامل چرخش این جشنواره در سطح استان‌های مختلف هستم به خاطر اینکه این دید و بازدیدهای فیلم سازهای جوان و آشنایی با فرهنگ‌های همدیگر می‌تواند خیلی جذاب باشد و این فیلم سازهای آینده ایران در اصل قرار است از اینجا بیرون بیایند پس بهتر است که این اتفاق در یک ایران وسیع و در جای جای آن اتفاق بیافتد و تا اینجایی هم که بنده دیدم به لحاظ مسوولانی که پذیرای این رویداد شدند تا امروز به خوبی به وظایف میزبانی خود عمل کردند و امکانات خوبی در اینجا برای برگزاری جشنواره را شاهد هستیم،سالن نسبتاً مناسب و شرایط خوبی وجود دارد و عزیزان دلسوزی این مهم را مدیریت می‌کنند.

خالق فیلم سینمایی غریب در پاسخ به این سوال خبرنگار راه ملت که آیا در این جشنواره با آثار کپی مشابه آثار سال‌های قبل رو به رو هستیم؟،عنوان کرد: نمی‌شود به این آثار، آثار کپی گفت بهتر است گفته شود که برگرفته از یک سری کارهای دیگر هستند انگار که می‌خواهند همدیگر را تکرار کنند و این اتفاق همیشگی است؛ بعضی از فیلمسازها یک سری موضوعاتی را می‌بینند و برمی‌دارند به گونه‌ی دیگری دوباره آن را کار می‌کنند این رو بله من در این جشنواره دیدم ولی بلاخره نتیجه همان است چیزی بالاتر از آن کاری که قبلا موفق بوده فیلمساز اضافه نکرده است و فقط نوع نگاهش را عوض کرده است ولی اینکه شاهد این باشیم که بچه‌ها دنبال چیزهای بکر بگردند و چیزهایی که بتواند یک اثر فیلم کوتاه را به آن درجه برساند که بگیم “wow”، آن اتفاق همیشه همینجوری نهایتاً در هر جشنواره‌ای یک تا سه اثر بیشتر نمی‌بینیم ما حتی در جشنواره فجر هم همینجوری هستیم و ما کارهایی که یکدفعه خیلی قوی مطرح شوند را به یکباره می‌بینیم که تنها سه تا چهار اثر را شامل می‌شود.

لطیفی در پاسخ به اینکه با گذشت دو روز از برگزاری این جشنواره آیا شاهد اثر خاصی بوده است؟، گفت: هنوز کامل آثار را ندیدم و حتما می‌بینم و قاعدتاً یک سری از این آثار قرار است از تلویزیون پخش شود و آنجا نظرات خود را خواهم گفت.

وی در خصوص حمایت ضعیف اسپانسر مالی از فیلم‌های کوتاه،بیان کرد: من اینجا گلایه دارم معاونت امور سینمایی کشور هرکسی که می‌خواهد باشد حتی اگر من باشم از ریخت و پاش کنار اتفاقات سینمایی این کشور به راحتی می‌توان به تمامی فیلمسازها بودجه داد اصلا ما در این خصوص نیازی به اسپانسر نداریم باید بودجه‌ای درست در اختیار بچه‌ها قرار گیرد و استعدادهایی که تاحدودی خودشان را نشان دادند که بتوانند، چون این بچه‌ها با رقم های بسیار پایین کار می‌کنند من به شما قول می‌دهم پول ساخت ۱۰۰ تا ۲۰۰ اثر فیلم کوتاه برابر نصف بودجه ساخت یک فیلم سینمایی است، چرا نباید این اثر از طریق وزارتخانه تامین شود؟، چرا بچه‌ها باید بگویند به عنوان مثال پسر عمه ما این مقدار پول در اختیار ما قرار دهد و بعد اسمش را به عنوان تهیه کننده اثر مطرح کنیم؟، چرا باید این اتفاق بیافتد؟، حق این بچه‌ها است که بتوانند از بودجه‌های دولتی استفاده کنند و رقمی هم نیست.

وی در خصوص وجود سانسور یا ممیزی در آثار این دوره از جشنواره فیلم کوتاه، اظهار داشت: در یک سری آثار نه شاهد این موضوع نیستیم ولی در یک سری دیگری از آثار به زعم بنده شاهد خودسانسوری هستیم من معتقدم اساساً در فیلم کوتاه خودسانسوری را باید حذف کنیم فیلمساز برای اکران عمومی که نیامده است اینجا باید بتواند از این مرزها عبور کند و بتواند راحت‌تر حرف بزند و حیف است جوانی خودش را به خودسانسوری برساند ولی یک سری آثاری وجود دارد که در هر سال هم می‌بینیم که ممکن است راه هم پیدا نکنند این‌ها بنظر من خیلی می‌خواهند افسار گسیخته عمل کنند که قاعدتاً ممکن است در قاموس این جشنواره نگنجد و بهتر است که نه آن شوری شور و نه این بی نمکی را شاهد باشیم.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار راه ملت در خصوص وضعیت کشور و اینکه آیا وی به عنوان یک کارگردان فضا این دوره از جشنواره را برای فیلم‌های سینمایی باز دیده است؟، تصریح کرد: من اساساً با فیلم سیاسی مخالفم و معتقدم که فیلمسازی که امروز دارد شروع می‌کند باید از مسائل سیاسی تا جایی که می‌تواند جدا شود چرا که فیلمساز وظیفه‌اش ساختن فرهنگ جامعه است؛ قاطی سیاست شدن یعنی اینکه دارد از هنر و مقوله سینمای واقعی فاصله می‌گیرد.

لطیفی برای برگزاری بهتر جشنواره‌های بعدی نیز، گفت: بنظر من باید حضور،نشست و تعداد فیلمسازهای حرفه‌ای خیلی بیشتر باشد یعنی این باید بهانه‌ای باشد برای اینکه این بچه‌ها بتوانند با سینمای حرفه‌ای و آدم‌هایی که کمی تجربه دارند مراودات خود را بیشتر کرده و کسب تجربه کنند و این طوری پویا‌تر می‌شود.

وی، گفت: آرزوی دارم که تعداد فیلم سازهای که در هر دهه می‌درخشند سال به سال بیشتر شود.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش و در مورد کار آخر خود، عنوان کرد: فیلم را ساخته‌ام و تمام شده و هرچه می‌خواستم عنوان کنم در فیلم به تصویر کشیده شده است در واقع فیلم “غریب” جزو دغدغه‌هایی بود که در من وجود داشت ولی شجاعت آن وجود نداشت،شجاعت ساختن بیوگرافی از یک شهید را هیچ وقت نداشتم و هرگز نیز علاقه‌ای نداشتم ولی نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که بعد از این همه سال انگار که باید این اتفاق می‌افتاد کما اینکه زمانی که من فیلم را کلید زدم ۱۵ روز بعد از فیلمبرداری من اتفاقات آبان سال گذشته افتاد و اصلا ما در شرایط خیلی عادی شروع کردیم ولی این موضوع موجب شد که خیلی شرایط من برای ساخت آن فیلم سخت شود و بارها گفتم من حتی اجازه یک شلیک تیر مشقی در فیلم را نداشتم من نه تنها در پادگان حق شلیک را نداشتم بلکه به من اجازه یک انفجار را هم ندادند و اینقدر شرایط برای اینکه بتوانم به آن مطلوب مورد نظر برسم سخت شده بود و این فشار فشاری بود که امیدوارم یک جوری قسر در رفته باشم.

خبرنگار راه ملت از لطیفی در خصوص کار جدیدش پرسید که وی در پاسخ، گفت: فعلا کمی امسال را به خودم مرخصی دادم و علی‌رغم پیشنهاد بیش از ۶ کار آن‌ها را رد کردم گفتم که اجازه دهند امسال کمی استراحت کنم دقیق نمی‌دانم شاید تا پایان امسال کاری را شروع کنم.

وی در خصوص غریب، عنوان کرد: من اصلا فیلم “غریب” را سیاسی نمی‌دانم چرا من در این اثر از فرهنگ صحبت کردم ما همیشه می‌گوییم برای این شعارها انقلاب کردیم پس این شعارها فرهنگ ما بوده ما قرار بود اگر کسی که مثلا می‌گویند مجرم است به شیوه امام علی بن ابی طالب (ع) این باید اعدام شود این لگد تو در این خصوث چی است؟، یعنی این فرهنگ‌سازی در اوج جنگ است که تو تلاش می‌کنی که کمتر بکشی و هرچی از اون وری بکشی به این سمت به نفع تو خواهد بود این‌ها فرهنگ سازی می‌کند،روحیه‌اش به نظر آدم‌ها امروز سیاسی می‌آید وی الگوی یک شخصیتی است که نسل ما و نسل بروجردی با این الگوها وارد شده و این انقلاب را حمایت کردیم ولی امروز نقد است که ما چقدر فاصله گرفتیم بنابراین می‌خواهم بگویم از یک منظر ممکن است که سیاسی به نظر بیاید ولی اصلا به نظر من همان فرهنگی که گم کردیم و می‌خواهیم بگوییم این آدم‌ها اینگونه هستند که می‌گویند همه این کاغذبازی‌ها و این چیزهایی که دارند می‌گویند مهم نیست و در وهله اول اصالت انسان برایش مهم‌تر و جنگیدن در مراحل بعدی دارای اهمیت است می‌گوید باید ببینیم با چه کسی می‌جنگم؟،این‌ها تمام آن شعارهایی است که درسته در فیلم داده می‌شود دیگر اینجای فیلمساز مانده و می‌خواهد بگوید و اساساً این فیلم یک فیلم ضدجنگ و مخالف جنگ است،اساساً آدمی که ما در قصه داریم مخالف جنگ است ولی در شرایطی گیر می‌کند که می‌گوید راهی برام نگذاشتید یعنی تو همه راه‌ها را برای من بسته بودی.

گفت‌و‌گو: سیده زهرا موسوی اصل