پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت؛ مهرداد صادقی؛
کهنه گرایان فرتوت و تشنگان قدرت و بیگانه با خدمت با افکاری پوسیده و تن هایی پلاسیده دیر زمانی است که روزگار کهگیلویه بزرگ را به شبی ممتد وسحری دست نیافتنی گرفتار کرده اند به گونه ای که فضایی غبار آلود وغمباری بر آسمان این دیار پرآشوب سایه ای شوم افکنده است ودر امتداد این شب و ظلمت، هجمه ها و کوته نظری های آلوده به اغراض به سیاق ننگین هردوره، مذبوحانه در تلاش اند تا دوباره مقبولیتی برای خود دست و پا کرده و روزگار مردم را بیشتر از پیش به تاریکی گرایند و وضعیت اسفبار تری را به بار آورند.
غافل از اینکه فرهیختگان و جوانان و بزرگان این دیار دیگر تصمیم خویش را گرفته اند وفانوس روشنایی را آویخته اند که نمود و نماد بی بدیل آن تشکیل و راه اندازی «جریان فکری عبور از تکرار با وحدت اقشار» بوده است، این کمپین مهم که برای اولین بار در تاریخ سیاسی کهگیلویه بزرگ به تحقق عینی پیوست با ایده واندیشه منحصر به فرد فرهنگی فرهیخته «آمیر احمد رضا ربانی» یکی از بزرگان فعال در عرصه سیاسی این دیار است که وجودش موجب مباهات و طرح و ایده قابل ستایش ایشان سبب و سند افتخار گردیده است، به یمن چنین مردی نیک اندیش و یاران گرانقدرش در هسته مرکزی با مدت ها رایزنی و کار روشنگری، چنان تاثیر گذار بود که گویی دیگر صبح صادق، فجر کاذب را رسوا نموده است.

باری جریان فکری نو اندیش عبور از تکرار معتقد است که سناتوری که جز مستمعین آزاد مجلس بود وحضور یا غیبت او در صحن تصمیم گیر و تصمیم ساز مجلس هردو یکسان بود، سالهاست که سرنوشت عموم مردم یک حوزه را به دور تسلسل باطل گرفتار کرده است و دیگر رنگ حنایش و نقش لعابش را به تاریکخانه تاریخ باخته همچنان که سیاهی کارنامه اش به روسیاهی دیگ مانده ومقبولیت و وجاهت خود را با اسب توهم تا دره های سقوط تاخته است.
و آن دیگری معروف به مختار که صداقت توخالی را کلید واژه کرده بود، قافیه را نه تنها به نقض آن بیانه عدم حضور وعهد شکنی باخته است که مذمت گفتمان “چماق” و بیگانه با سیاست را به نمایش گذاشت و عبای ساده لوحی و نا کار آمدی را بر دروازه شهر آویخت.
هردو، ردا و عبا و ملبسی به لباس اطهر و سیادت را چنان به حب ریاست باخته ا ند که هنوز در این پیرانه سری به در خانه های مردم به دریوزه گری و جلب نظری افتاده اند.
اما اینک به یمن روشنگری و بیدارگری از بیداد گران، دیگر گَرد سم اسبان شان فرو نشسته است و بادی که در زمانه بسی شمع‌ ها بکُشت بر چراغدان شان نیز گذشته است. کارنامه تاریک شان حاصلی جز فقر و ویرانی وفلاکت نداشته و بیش از چهار دهه است که هم کهگیلویه بزرگ را به تباهی کشانده اند و هم خود را نیز به وادی ناله و نفرین انداخته اند، شعار های پوشالی “عزت” و “صداقت” شان چنان تهی از واقعیت بود که وجاهت شان هم به پرتگاه وقاحت رسیده است.

واکنون خطاب تان میکنیم که اگر دل تان به حال دنیا و آخرت خود و این دیار رنج ومحنت میسوزد اگر دعوا بر سر لحاف قدرت نیست اگر به آموزه های دینی که خود مبلغ نابالغ آن بوده اید اعتقادی دارید، به حکم انسانیت و اخلاق و شرع و توصیه مولا علی علیه السلام جامه عمل بپوشانید که:
“مَنْ تَقَدَّمَ عَلَی قَوْمٍ وَ هُوَ یَرَی فِیهِمْ مَنْ هُوَ أَفْضَلَ فَقَدْ خَانَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ المُؤمِنینَ.”
“هرکس خود را در جامعه بر دیگران مقدم بدارد؛ درحالی که بداند افراد لایق‌تر از او هستند، قطعا او به خدا و پیامبر و مؤمنان خیانت کرده است.”

شما که در علم سیاست و فنون سیاستمداری دست تان خالیست دستکم با اخلاق و دینمداری بسازید و قوه تحلیل و وجدان خودرا قاضی قرار بدهید تا از عُجب خود پرستی برهید و افق دیدتان را به پهنه کهگیلویه بزرگ بیفکنید تا ببینید که نه تنها قحط الرجال نیست که این کهن دیار، پر از انسانهای فخیم و نخبه گان نجیب است یکی از این مفاخر تاریخ کهگیلویه بزرگ، دکتر علی مژدهی است آن شایسته مردی که از متن و بتن توده مردم برخواسته است واز محروم ترین نقطه این آب و خاک طی طریق کرده و تا فتح قله های رفیع، کارنامه ای مملو از افتخارات را بدست آورده است.

جریان فکری عبور از تکرار پس از ماه ها تلاش بی وقفه در طی فرایندی کاملا دموکراتیک، دکتر علی مژدهی را آخرین ملجاء این دیار بستوه آمده دیده است که بسان چتری بر سر کهگیلویه بزرگ قرار گرفته که نه خودرا در دایره تنگ نظری های تعصبات قبیله گرایی محبوس میکند ونه در حصار حصین جناجهای سیاسی میگنجد، و ایمان راسخ داریم که ایشان چهره ایست در تراز ملی با آرامان های بزرگ که برای نجات کهگیلویه بزرگ آمده است.

مطلب منتشر شده صرفا یادداشت ارسالی از طرف کاربران راه ملت می باشد و راه ملت بنا به اندیشه رسانه ای؛ خود راموطف به ارسال مطالب در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران می داند.