پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت:فریدون فاطمی زاده(فعال سیاسی و فرهنگی- ریاست سابق اداره ارشاد و آموزش و پرورش کهگیلویه)

درخرداد ۸۴ در میانه هجمه معادلات سیاسی قدرت وثروت مردی کوتاه قد با کاپشنی ساده بدون هیچ پشتوانه سیاسی و وابستگی به احزاب و گروه های سیاسی ریشه دار و با دستی خالی پا به عرصه رقابت انتخابات گذاشت. در آن هنگام نه تنها هیچ یک از گروه های سیاسی نامدار آن روز که دو جریان مطرح اصلاحات وکارگزاران و راست سنتی با شاخه های مختلف آن ها از وی حمایت نکردند بلکه همه در دور اول با وی به رقابت پرداختند تا اینکه انتخابات به دور دوم کشیده شد. در دور دوم انتخابات مجموعه دو دولت پیشین با همه عقبه فکری و سیاسی و سنتی خود، برای شکست وی همه  پیشینه اختلافی و رقابتی خود را که در بسیاری جاها این اختلافات بسیار عمیق و ریشه دار بود ، رها کردند تا شاید از موفقیت این پدیده جلوگیری کنند. جریان اصلاحات که از ابتدای به قدرت رسیدنش در همه عرصه های رسانه ای چهره ی هاشمی را مخدوش نموده بود و از عالی جناب سرخ پوش گرفته تا اکبرشاه را به وی نسبت داده بودند تا آنجا که در انتخابات مجلس ششم هجمه این تخریب ها با او چنان کرد که رییس جمهور ۸ سال سازندگی نتوانست در آن رقابت از نفر سی ام  بالاتر برود و با کسب آرای ناپلوونی نفر سی ام ،عطای نمایندگی را به لقایش بخشید. اما این بار همه پشت سر او جمع شدند تا این مسافر تازه نفس را از راه باز دارند. اما علی رغم همه تلاش ها ، او نتیجه انتخابات را از آن خود کرد. در اینکه او چه کرد؟ توفیقاتش چه بود؟ اشکالاتش چه بود؟ آیا تا آخر بر شعارها و گفتمان خود ماند؟ قضاوت ما و مردم در مورد عملکرد دولت های او چیست؟ حرف دیگری است که نیاز به مجالی دیگر دارد. اما ، ما در اینجا در پی پاسخ چرایی غلبه و پیروزی گفتمان او در دو دولت نهم ودهم هستیم. که چرا علی رغم خواست همه وزنه های سیاسی کشور و اجماع بخش عظیمی از آنان بر حمایت از آقای هاشمی در انتخابات ۸۴ و حمایت اعضای دولت های قبل  از آقای میرحسین موسوی در انتخابات ۸۸ مردم به گفتمان و مواضع دولت های نهم ودهم رای دادند وهیاهوی تبلیغاتی داخلی وخارجی نتوانست مانع اختلاف آرای ۱۳میلیونی در خرداد ۸۸ شود؟  چرا مردم به چهره های نام آشناتر که هزینه های تبلیغاتی سنگینی داشتند و نام و آوازه شان برسر زبان ها بود، رای ندادند و رای خود را در سبد کسی ریختند که تمام تخریب ها به سوی او روان شده بود. پاسخ این سوالات و ده ها سوال ازین دست ، ما را به مسائل ریشه ای که همگی اهداف اساسی انقلاب اسلامی است می رساند و ما را به تامل عمیق در شعارهای انقلاب اسلامی وا می دارد وخوانش دوباره کتاب انقلاب واندیشه سیاسی حضرت امام ره و مقام معظم رهبری را ضروری می کند و به دولتمردان گوشزد می کند که مردمی که انقلاب را ورق زدند، همچنان منتظر عملیاتی شدن همان شعار ها هستند و آن گفتمان نه تنها رنگ نمی بازد بلکه منتهای آمال مردم است. اما در عمل نه در شعار. شعارهایی که در تیر ۸۴ توجه مردم را به خود جلب کرد، ساده زیستی ، پرهیز از اشرافی گری وخارج کردن مدیریت جامعه از دست اشراف و مرفهان بی درد، شکستن حلقه های مدیریتی ثابت و زنجیره ای که در همه دولت ها حضور داشتند، عدالت اجتماعی و اقتصادی ، رفع تبعیض ، حاکمیت پابرهنگان، تمرکززدایی و توجه به مناطق محروم، مردم داری، شجاعت در گفتن مواضع به حق جمهوری اسلامی و مقابله با زیاده خواهان قدرت و ثروت داخلی، استکبارستیزی ودیپلماسی انقلابی به جای دیپلماسی منفعل، ارزش گرایی و توجه به ارزش ها و سر دست گرفتن آن ها به تعبیر مقام معظم رهبری، روحیه نشاط و ایجاد امید و تحرک در مردم و شعار کار کار کار بی منت و خدمت صادقانه. اینها چکیده گفتمانی بود که روستانشینان و طبقه محروم  که پیش از آن اگرچه درشعار ، مردم حساب می شدند و از صاحبان دموکراسی، اما در عمل رایشان رای عوام الناس حساب می شد و گفته می شد که  نباید رای همه مردم یک وزن داشته باشد. ورای آنان و به اصطلاح نخبگان یکی باشد. در عین حالی که جمهوری اسلامی حکومت پابرهنگان بود نه مرفهان بی درد. نتیجه و خلاصه کلام این که این شعار ها گفتمان اصیل انقلاب اسلامی و اندیشه امام و رهبری ، خواست و مطالبه وآرزوی همیشگی مردم است. مردمی که همه ،در آینه خواسته های به حق خود مدیریت شهید رجایی را از دولت ها مطالبه می کنند و دولت او را الگوی همه دولت ها می دانند . دولتی که چند صباحی بیشتر نبود اما ماندگار شد چون حکومت رنج کشیده ها بود و خوش درخشید ولی دولت مستعجل بود.  امروز باید بدانیم که این مطالبه کهنه نخواهد شد و در هر فرصتی هرکس بتواند در عمل به این شعارها عمل کند مطلوب مردم خواهد بود .