پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت:

سید سعادت الله حسین پور ده‌بزرگ

بعد از انتشار مطلبی با عنوان «فرار راه و شهرسازی از اجرای پروژه غیر قانونی‌اش / نورچشمی‌ها پشت ماجرای جاده باغات «چنار» باشت» یکی از مخاطبان کبنا به آن پاسخ داد که از منظر خوانندگان می‌گذرد
باسلام خدمت خوانندگان وزین سایت
هفته گذشته مطلبی توسط یکی از عزیزان در این سایت گذاشته شدکه بر خود واجب دیدم تا جوابیه ای خدمت ایشان ارایه دهم.

دوست و مسولیین عزیزی که در این کار مهم سنگ اندازی می‌کنید. لطفا بخوانید.
چرا این جاده برای ما مهم میباشد. و این امر مهم برای ما مردم باوی بخصوص طوایف گوهرگان.دهبزرگی.سادات بحرینی، بابا امیر شیخی.و گشین بیشتر مهم میباشد.

نمیدانم اصلا شما و دیگر دوستان میدانید چنارکجاست ویا چه کسانی در این امر مهم ذی نفع می‌باشند. اول خدمت شما عرض کنم که جاده چنار در دهه هفتاد و هشتاد به صورت جاده سوشه خاکی کشیده شد، و انروز کسی مثل امروز دغدغه درختان و مسایل زیست محیطی را نداشت و نه کسی را متهم می‌نمودند که ذی نفع می‌باشد.
جناب اقای بهشتی پور و دیگر دوستان عزیز کارشناسان محیط زیست پیش بینی نموده اند که ایران تا بیست سال دیگر از منابع ابی تهی میگردد.و جنگ اب -جنگ بعدی در ایران میباشد که در ان نه قومیت گرایی بلکه اقلیم گرایی حرف اول را میزند.
همین الان صدای اعتراض مردان و زنان بختیاری در استان چهارمحال بختیاری و خوزستان بر سر تقسیم اب خود به استانهای اصفهان و یزد بگوش میرسد.
همین امروز در مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد شهر یاسوج که درست در دامنه کوه دنا قرار گرفته است. قطعی و قحطی اب امان مردم را بریده است.
این را گفتم تا مقدمه ای برای بخشی از جوابیه ام باشد.
جاده چنار همین الان هم جاده دست رسی خاکی حتی با ماشین پراید راهم دارد.
جاده ای که قرار است در راستای ان کشیده شود به پای طوف گوهرگان و شاید بعدا تاگل(tagal) و الورزمیباشد.که طول تقریبی ان کمی بیش از بیست کیلومتر میباشد.
با شکافته شدن کوه مورتی دشتی هموار قرار میگیردکه تقریبا بدون سنگ لاخ تا پای طوف کشیده میشود.
این منطقه چند ابشار و.چشمه و نهر دارد که بواسطه اب شدن کوههای دلو.و الورز به پایین سرازیر میشود,و بغیر از پای طوف بقیه ابها هیچگونه فرصت اقتصادی برای مردم این منطقه بوجود نمیاورده است.
به جرات میتوان گفت که ابشار پای طوف از زیباترین ابشارهای جنوب ایران میباشد.که حتی نود درصد مردم باشت باوی تاکنون به لحاظ صعب العبور بودن و مسایل امنیتی از دیدن ان محروم بوده اند.

اقای بهشتی پور فکر نمیکنم شما از نزدیک این منطقه بکر طبیعی را دیده باشید. قطعا اگر میدیدید میدانستید که جاده چنار سالهاست که محل عبور و مرور مردم و ماشین های سواری میباشد.
این گروه که این اطلاعات غلط را خدمت شما عرضه داشته اند.گروهی هستند که منافعشان با تنگ نظری و نگون بختی دیگران گره خورده است.

این جماعت در سالهایی که حاج سید قدرت الله حسینی پیگیر شهرستان شدن باشت بودند. وقتی که با راهنمایی وزارت کشورجمعیتی عشایری کاذب را در منطقه امام زاده ضامن و.پشتکوه برای به حد نصاب رسیدن برای شهرستان شدن معرفی نمودند. از مردم ان مناطق طوماری جمع نمودند و.گفتند که شهادت دهید که همچنین عشایری وجود ندارد.و وقتی طومار را به وزرات کشور بردند به انان گفتند：که ما هم میدانیم که این عشایر وجود خارجی ندارد. اما شما بگویید که این کار چه منفعتی برای شمادارد؟
اری متاسفانه ما مردمی داریم که خوشبختی خود را در بدبختی دیگران میدانند.

فرمودید هفتصد اصله درخت برای این جاده تخریب میگردد. باز هم خدمت شما عرض کنم که اطلاعات غلط به شما داده اند. و قطعا میزان خسارت زیست محیطی در این حیطه بسیار کمتر از این عدد میباشد.
اقای بهشتی پور من خود دوست دار بی ادعای محیط زیست هستم. و برای امر درخت کاری دوسال است که به اداره مطبوعه جنابعالی در گچساران مراجعه نموده ام ولی متاسفانه نهالی نداشته اند تا از طریق نهادهای مردمی ان را در دل طبیعت بکاریم.
ولی خدمت شما عرض کنم که به تنهایی و یا به کمک یک.و یا دو دوست وهمراه از اسفند تا سیزده فروردین بیش از هزار دانه بلوط کاشتم.
سال گذشته بیش از سیصد نهال کنار(konar)در منطقه گچساران کاشتیم. امسال هم اگر عمری باشد قطعا ده برابر عددی را که شما فرمودیدغرس مینماییم.
اما نکته ای که مریض دلان خدمت شما نگفته اند و خود شما ندیده اید. چند ده هزار و.شاید چند صد هزار درخت انار و انگور ابی و.بج دره اب(او)و پای طوف است که بدلیل مسایل امنیتی درحال خشک شدن است.
اگر اطلاع داشته باشید بدلیل نزاع دو طایفه باوی(گوهرگان) و بویراحمد(جلیل) در چندسال گذشته بر سر این منطقه و سو.استفاده عده ای فرصت طلب که به غارت مال و.احشام دو طرف انجامیدچهار جوان نگون بخت در خون خود غلطیدند.و عده ای هم مجروح شدند.که شاید زمان التیام ان طولانی تر از غرس چند نهال باشد . اما انشاالله به یاری معتمدین و.ریش سپیدان استان قابل مصالحه در اینده خواهدشد.
ولی جهت اطلاع جنابعالی عرض کنم که امروز تنهاراه سوشه خاکی از منطقه فارس و از دل خاک یکی از این طوایف میگذرد. که ممکن است با عبور و.مرور مردم باوی دوباره فاجعه دیگر افریده شود.
ایا ان روز شما و دیگر مسوولینی که برای امتداد این جاده سنگ اندازی میکنید.مسوولیت ان را میپذیرید.
شاید اگر این جاده درسالیان گذشته.کشیده می‌شد. نه خون جوانی ریخته می‌شد و مال و.احشامی به غارت میرفت.و نه تلفات ان فاجعه این اندازه بود.
من همین امروز خدمت شما عرض می‌کنم که اگر در فردایی خون عزیزی از دو طایفه باوی و بویراحمد در جاده فعلی که از فارس به ابشار پای طوف میرسد.ریخته شود.به عنوان مدعی العموم اول شاکی شما بعد شاکی دیگر سنگ اندازان خواهم شد.
اینکه بر این نکته تاکید میکنم بخاطر این است که من نسبت به دوطایفه قرابت فامیلی دارم و دو.دوست وفامیل خود را از دوطرف از دست دادم.نمیخواهم فردا ناظر واقعه ای دیگر باشم که برایم مصیبت دیگری باشد.

قطعا اگردر روز حادثه جاده دست رسی وجود داشت شاید مقتولین ان.واقعه کمتر و داغ خانواده های مصیبت دیده کمتر بود.
گوشه ای از گفتنی ها را گفتم. حال شمایید و اینده مطالبه من و جمع کثیری از مردم باوی از شما انجام دادن کار صحیح و درست میباشد.
اگر درختی بر زمین افتد. بجای ان ده درخت خواهیم کاشت. اما اگر جوانی بر زمین افتد. تمام دنیا هم دست بدست هم بدهند نمیتوانند آن را بلند نمایند.
موفق و.سربلند باشید.
کوچک شما و دیگر عزیزان سید سعادت الله حسین پور دهبزرگ