پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت، سایت نامه‌نیوز نوشت: شاید وقتی پرواز ظریف در حال نشستن در فرودگاه مهرآباد بود، وزیر امور خارجه تصور نمی‌کرد در کمیسیون امنیت ملی مجلس مجبور باشد همچون میز مذاکره با جان کری صدای خود را بلند کند و در حقانیت زحماتی که در سوئیس کشیده سخن بگوید.

ظریف بعد از تمام توضیحاتی که به ویژه در نگاه یک شبکه اول سیما در مورد تفاهم سوئیس داد بازهم از سوی دلواپسان هسته‌ای متهم به سازشکاری در مقابل طرف غربی شد. جواد کریمی قدوسی، نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی در جلسه روز گذشته کمیسیون امنیت ملی با ادبیات ناپسند محمد جواد ظریف را خطاب قرار داد و گفت: «رهبری در یک جلسه خصوصی در خصوص اقدامات وزارت خارجه و شخص وزیر خارجه تذکرداده است.»

قدوسی در حالی که خود در این جلسه حضور نداشته است، این روایت را بیان می‌کند و می‌گوید من این را شنیده‌ام. همین اظهار نظر قدوسی زمینه ساز عصبانیت ظریف شد و وزیر خارجه ضمن تکذیب این سخنان گفت:« شما دروغ می‌گویید و با این گونه حرفها به آقا تهمت می‌بندید و به آقا ظلم می‌کنید و در آن جلسه هرگز آقا به من تذکر ندادند.»

رد و بدل شدن این دیالوگ نشان می‌دهد که دلواپسان هسته‌ای به ویژه در مجلس یک ماموریت جدید را در دستور کار خود قرار داده‌اند و آن هم عصبانی کردن وزیر امور خارجه در آستانه نگارش توافق بزرگ است. پروژه‌ای که از روز اول در دستور کار این جریان قرار داشت و به طور رسمی کلید خورده است. دلواپسان هسته‌ای با مدیریت جبهه پایداری برای تحقق این استراتژی، خط مقدم حمله را به کریمی قدوسی، رسایی و کوچک زاده سپردند.

رسایی در جلسه دیروز مجلس با حمله شدید به تیم مذاکره کننده گفت:« ما کسی را متهم به خیانت نمی‌کنیم اما متاسفانه منافع سیاسی جلوی چشمان برخی‌ها را گرفته است. ما کسی را متهم نمی‌کنیم اما دوستان ما به مذاکره معتاد شده‌اند و طرف مقابل را هم این موضوع را فهمیده و این نقطه اصلی اشکال است»

کوچک زاده نیز با پلاکاردی شبیه کار دستی کودکان به صحن علنی مجلس آمد و گفت تفاهم سوئیس را قبول ندارد. تیر آخر این ماجرا در اولین جلسه مجلس در سال ۹۴ از سوی جواد کریمی قدوسی روانه ظریف شد. کسی که پیش از این نیز حملات شدیدی را متوجه ظریف و دستگاه دیپلماسی کشور کرده بود.

بسیاری از مردم، کریمی قدوسی را اما نه به خاطر این نطق‌ها و یا نمایندگی مردم می‌شناسند بلکه او را به خاطر غلط املایی بزرگش در طرحی که به مجلس ارائه کرده بود می‌شناسند. کریمی قدوسی با مدرک فوق لیسانس حقوق خصوصی، طرحی را درباره الزام دولت به حفظ حقوق هسته ای ملت ایران تنظیم کرده بود که در ‌آن NPT را MPT (ام.پی.تی) نوشته بود تا مشخص شود یکی از تندروترین مخالفان سیاست هسته ای دولت، هنوز معروف ترین کلمه در این حوزه را نمی داند. آن طرح را هم تعدادی از نمایندگان با همان غلط فاحش امضا کرده بودند.

بعد از مشخص شدن این اشتباه این نماینده مجلس مدت‌ها سوژه رسانه‌های نوشتاری و دیداری داخلی و خارجی بود. همین نماینده که هیچ تخصصی در عرصه دیپلماسی و سیاست خارجی ندارد و سال‌ها فرماندهی بسیج خراسان رضوی را به عهده داشته است بارها با سوالات خود ظریف را راهی پارلمان کرد.

از معروف ترین سوال‌های کریمی قدوسی از ظریف می‌توان به : «چرا با وجود اینکه از مذاکره دوجانبه با آمریکایی‌ها منع شدید، بار دیگر در نشست اخیر آن را تکرار کردید؟ چرا اکثر زمان مذاکرات یک سال گذشته متوجه مذاکره با آمریکا شیطان بزرگ شد و سایر کشورهای ۱+۵ در اولویت دوم بودند؟ چرا در جلسه کمیته روابط خارجی سنای آمریکا مذاکراتی که می‌فرمایید نباید جنایی شود در آن کشور می‌گویید اگر با ما و آن دولت کنار نیایید، ۱۶ ماه دیگر در انتخابات آینده مردم ایران به جریان ضد غربی رای می‌دهند، مگر شما جریان غربی هستید که قرار است جریان ضد غربی سر کار بیاید؟ چرا تلاش نکردید یکی از مذاکرات هسته‌ای را به شرق و کشورهای آسیایی بکشانید و مستمرا در نیویورک و ژنو بودید؟ چرا به یاوه‌گویی‌های آمریکا پاسخ نمی‌دادید؟ چرا تهدید و توهین‌ها را به ملت بی‌جواب گذاشتید؟ چرا یک گزارش رسمی به ملت ایران ندادید؟ چرا در توافق ژنو در همان قدم اول همه فاکتورهای اقتدار را یک طرفه به طرف مقابل دادید؟

چرا در سفر اشتون با هماهنگی شما اجازه دیدار با عناصر فتنه داده شد؟ کمیسیون امنیت ملی در این زمینه کمیته ویژه تشکیل داد و گزارش آن به صحن فرستاده شد، تشخیص کمیته با توجه به مستندات این بود که این دیدار با اجازه و چراغ سبز شما صورت گرفته است. در زمینه لغو تحریم‌ها که بیش از ۱۰ ماه از مذاکرات یکساله می‌گذرد، چرا سه چهارم بحث‌ها را به مباحث فنی اختصاص دادید و در انتها به بحث‌های مربوط به تحریم‌ها شدید؟ چرا اینقدر تلاش شد تا صدا و سیما، روزنامه‌ها و رسانه‌های ارزشی درباره اطلاع‌رسانی و تحلیل آنچه در مذاکرات می‌گذرد، خودداری کنند؟ چرا مطرح می‌کنید رهبری در جریان ریز مذاکرات است و مسائل جزئی را می‌دانند در حالی که واقعیت ندارد و ریز واقعیت به مذاکره‌کنندگان واگذار شده است؟ چرا با وجود تشدید تحریم‌ها از طرف مقابل که برخلاف اصول اصلی توافق بود، مذاکرات را ادامه دادید و هیچ اقدامی برای مقابله به مثل انجام ندادید؟ چرا می‌گویید این مذاکرات بود که به ملت عزت داد؟

این چرا‌ها، تعجب بسیاری از کارشناسان و حتی دوستان او را هم برانگیخت. این سوال‌ها نشان می‌دهد این دلواپسان که هنوز فرق اساسی ترین مسائل انرژی هسته‌ای را نمی‌دانند، فقط به دنبال تخریب چهره ظریف،روحانی و دستگاه دیپلماسی کشور در نزد افکار عمومی هستند.

رفتار روز گذشته برخی نمایندگان مجلس در صحن علنی و کمیسیون امنیت ملی نشان داد که منافع ملی برای برخی از جریان‌های سیاسی هیچ ارزشی ندارد و آنها فقط به دنبال منافع شخصی خود هستند. نکته جالب این است که این افراد این دغدغه‌های خود را به نام مردم بیان می‌کنند. درحالی که مردم با رای به روحانی و شادی بعد از تفاهم سیاسی سوئیس نشان دادند طرفدار دیپلماسی دولت روحانی هستند.

قطعا اگر سعید جلیلی امروز این تفاهم را با همین مختصات امضا می‌کرد، این تفاهم برای این دوستان تبدیل به « صلح حدیبیه» می‌شد و این دلواپسان از آموزش و پرورش می‌خواستند سطر سطر این تفاهم در کتاب‌های درسی تدریس شود. باید دید طی روزهای آینده این جریان سیاسی چه برنامه‌های تازه‌ای را برای دولت و ظریف در سال « همدلی و هم زبانی دولت و ملت» در نظر دارند.