پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

سپتامبر سال ۱۹۴۵ برای یک خانواده کشاورز در منطقه فروتا ایالت کلرادوی آمریکا تاریخی بود و هنوز هم نوه‌ها و نتیجه‌های این خانواده به خاطر جریانی که برای آنها پیش آمد مشهور هستند. شهرت مرغ سرکنده آنها که ۱۸ ماه زنده ماند آن‌قدر زیاد شد که هنوز هم در منطقه زندگی‌شان مجسمه این مرغ نصب شده است.

این مرغ هم تا قبل از ماه سپتامبر سال ۱۹۴۵ مثل بقیه مرغها بود اما روزی که نوبت سلاخی‌اش رسید با جدا شدن سرش هم چنان زنده ماند و چندین ماه دیگر زندگی کرد. بعد از بریدن سر این مرغ اما واقعاً چه اتفاقی افتاد که زنده ماند ؟

دکتر تام اسمولدرز، متخصص مرغ در مرکز رفتارشناسی و تکامل دانشگاه نیوکاسل در این باره می‌گوید: مغز خیلی کوچک مرغ و جای قرار گرفتن آن خیلی‌ها را متعجب می‌کند. این عضو مرغ در عقب جمجمه، پشت چشم‌هایش قرار گرفته است. تصاویر و گزارش‌ها از آن زمان نشان می‌دهد که منقار، صورت، چشم‌ها و یک گوش مرغ با ضربه چاقو جدا شده است. اما دکتر اسمولدر برآورد می‌کند که ۸۰ درصد از حجم مغز (تقریبا تمام آنچه که فعالیت بدن مرغ از جمله ضربان قلب، گرسنگی و سیستم گوارشی را کنترل می‌کند) دست‌نخورده باقی مانده بوده است.

در آن زمان گفته شد که مایک به این دلیل از سلاخی جان سالم به در برده که یک بخش یا تمام ساقه مغز همچنان به بدن متصل بوده است. از آن زمان علم پیشرفت کرده و معلوم شده است که آن چه در آن زمان ساقه مغز خوانده می‌شد، در واقع بخشی از خود مغز بوده است.

بریدن سر ارتباط مغز با باقی بدن را قطع می‌کند، اما برای مدت کوتاهی اعصاب نخاعی همچنان از ته‌مانده اکسیژن استفاده می‌کنند. شبکه نخاعی بدون ارتباط با مغز به صورت خودجوش و فی‌البداهه عمل می‌کند. به گفته دکتر تام اسمولدرز از دانشگاه نیوکاسل نورون‌ها (یاخته‌های عصبی) فعال می‌شوند و پاها شروع به حرکت می‌کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد معمولا مرغ روی زمین دراز می‌شود، اما در موارد نادری نورون‌ها برنامه دویدن را در جسم بی‌سر اجرا می‌کنند. دکتر اسمولدر می‌گوید در این صورت مرغ بدون سر برای مدتی می‌دود، اما نه ۱۸ ماه بلکه یک ربع یا چیزی در همین حدود. مسئله اصلی درباره مایک این بوده که به صورت اتفاقی در موقع بریدن سرش ۸۰ درصد اصلی مغز در داخل بدنش به فعالیت خودش ادامه می‌داده است.مایک در دوران بی‌سری با آب و غذای مایعی تغذیه می‌شد که صاحبش با قطره‌چکان مستقیما به مری او می‌رساند. کار حیاتی دیگری که برای ادامه زنده ماندن او انجام می‌شد، تخلیه خلط از گلوی مرغ بود که با سرنگ انجام می‌دادند. جالب است بدانید که این مرغ ویژه به خاطر مشکلات بدنی بعد از ۱۸ ماه هم جانش را از دست نداد. حالا مشخص شده مایک بر اثر خفگی و خارج نشدن خلط مرده است. صاحب مایک با نمایش او در سیرک‌ها و برای مردم در ۷۰ سال قبل کلی پول به جیب زد اما در آن شب سرنگ را در محل نمایش جا گذاشته بود و تا قبل از آنکه بتواند ابزار جایگزینی پیدا کند مایک،مرغ سرکنده جانش را از دست داد.