پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت:

احمد فلسفی

بعد از انتشار مطلبی با عنوان( آقای نیکبخت! اگر کار فرهنگی صورت گیرد دیگر «غارت‌گری» جای افتخار ندارد) یکی از خوانندگان با ارسال یادداشتی به دفع از عملکرد دکتر نیکبخت و تئوری های وی پرداخته است.

غارتگران بی‌پروا!بخش عمده نقد شما از نظر حجم نوشته به چالش این کلمه در جملات دکتر نیکبخت می‌پردازد البته من نیز همچون شما این کلمه را نمی‌پسندم و به ایشان پیشنهاد می‎کنم جایگزین مناسب تری برای آن بیابند.

جهت اطلاع باید یاآور شوم محمدرضا نیکبخت  و خانواده وی از افراد شناخته شده در دهستان دشتروم هستند که همه بزرگان ایل  وی را به خوبی می‌شناسند و به قول شما «غارت دو بهون ایل، و یا طایفه همسایه هرگز در قاموسشان جای نداشته است.

اما اگر غارت را با کلمه غیرت عجین کنیم مفهوم کلام بخوبی مشخص می شود ما ایلی هستیم که به تعبیر رساتر هر کلمه باید در ظرف تاریخی و مکانی خود تفسیر شود تا در حق گوینده اجحاف صورت نگیرد.

مستربیل کفیل سرکنسول انگلیس در شیراز(در تاریخ ۱۵ دسامبر ۱۹۰۹) طی شکایتی از غارتگرانمان شکوه می کند. (کتاب عشایر مرکزی ایران، جواد صفی‌نژاد) زیرا نه یک بار بلکه به کرات مورد غارت غیورمندانه ایل ما قرار گرفته و البته به این غارتگری که در واقع اعده حق و حقوق است  باید نیز افتخار کرد.

ما ایلی هستیم که ارتشبد آربانا در آذرماه ۱۳۴۲ در کتابی تحت عنوان تاریخچه عملیات نظامی جنوب خصائص ما را به گونه ای تشریخ می کند که از غارت تسلیحات ارتش به تنگ آمده و به نظر شما نباید به این کار افتخار کرد چرا که ما به این غارت که ضامن حفظ امنیت مان شد.

البته ضمن  وارد بودن انتقاد به ادبیات دکتر غیور و بی پیرایه بویراحمد ، تفسیر بدوی و غیرمعقول از عبارت بکار رفته توسط وی دور از انصاف است کما اینکه همه ما باید سعی کنیم به فهوای کلام بپردازیم بیش از آنکه سعی کنیم با بزرگ کردن یک موضوع اصل کلام و را به حاشیه ببریم.

باید به یاد داشته باشیم که نقد دلسوزانه و نه از سرکین به نوبه خود می تواند کارساز و راهگشا باشد ولی نوعی به هم ریختگی و عصبانیت در نوشته شما موج می زد که دلایل آن نیز جای بحث دارد تا جایی که بی مقدمه شروع به تخریب دوره مدیریتی ایشان کرده اید و نظرات دکتر نیکبخت را به باد تمسخر گرفته اید و حتی بدون دلیل رزومه و توانایی های علمی وی را در رشته تخصصی اش نادیده گرفته اید و البته این ادبیات نه جایگاه علمی وی  را لکه دار می کند و نه وجاهت وی در بین مردم را.

در جاهایی دیگر اشاره کرده اید که دکتر نیکبخت در زمینه های متعددی نظر میدهند و  در همه امور کارشناسند و در هر زمینه ای اظهار نظر میکنند که یادآوری این نکنته ضروری است که اظهار نظر اگر بر پایه استدلال و بیش قوی باشد آن برای کسی که  سابقه علمی و اجرایی کاملا مشخص و قابل دفاعی دارد دور از ذهن و غیرمنطقی نخواهد بود و گویا ما عادت کرده ایم که مسئولان و موکلان ما همواره چراغ خاموش و عصا به دست حرکت کنند تا کس یا کسانی رنجیده خاطر نشوند.

کلام اخر اینکه باید بپذیریم که استان ما و بخصوص بویراحمد در مقطع کنونی مظلوم واقع شده اند و  بیش از هر چیز دیگر نیازمند مدیران عملیاتی  و با روحیه جهادی است کما اینکه دکتر نیکبخت این موضوع را در دوران مدیریتی خود به خوبی نشان داده است و سوابق کاری ایشان مهر تائیدی بر توانمندی های وی است و بهتر است به جای تخریب و به حاشیه بردن افرادی از جنس دکتر نیکبخت آنها را بیش از پیش حمایت کنیم تا جامعه ما بخصوص بویراحمد بیش از این به عقب برنگردد.

من الله توفیق