پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت: سید ابراهیم رشیدی

ببخشید!!!من فقط شعار بلدم…

هرچه به زمان برگزاری انتخابات نزدیک تر می شویم، *عیار کاندیداها و شعارهایشان* روشن تر می شود.

برخی از نامزدها با شعارهای زیبا سعی در جلب نظر مردم برای اعتماد به آنها دارند و هر مسئله ای که در افکار عمومی جایگاه مناسبی دارد را بازیچه ای قرار می دهند تا به هدف خود برسند؛ هرچند که در بیشتر مواقع خود به همان شعار ها نه تنها پایبند نیستند بلکه اعتقاد هم ندارند.

برخی از این دوستان در تبلیغات پر سر و صدای خود، از *نه به طایفه گرایی حرف می زنند و خود را فردی فراجناحی و فراطایفه ای می نامند،* اما در عمل نه تنها به انواع و اقسام روش ها متوسل می شوند بلکه با کوبیدن بر طبل طایفه گرایی، تلاش دارند تا احساست مردم را قربانی اهداف قدرت طلبانه خود کنند و در این راه تنها چیزی که برایشان اهمیت ندارد تخم تنفر و کینه ایست که در بین طوایف و گاهی هم طایفه ای ها می کارند و عواقب اجتماعی، فرهنگی و امنیتی عمل خود را نادیده می گیرند.

یکی دیگر از شعارهای پر تکرار در بین کاندیدها، *حمایت از بخش خصوصی جهت سرمایه گذاری در امور شهری* می باشد؛

شعاری مترقیانه ، که در نگاه اول تحسین هر فردی را به همراه دارد.

اما باز هم چون دیگر شعارهای کاندیدایی که پروپاگاندای رسانه ای را نیز به همراه خود دارند، تنها طبلی توخالی و اوهامی پوشالی است.

به بخشی از مصاحبه یکی از همین کاندیداها توجه کنید؛ هنگامی که از ایشان در رابطه با جذب سرمایه گذار و حمایت از بخش خصوصی سوال می شود چنین می فرماید: *”می توان از طریق جذب سرمایه گذار و حمایت بخش خصوصی مدیریت پسماند را گسترش داد.”*

هر چند که پاسخ کمی مفصل تر از همین چند کلمه بود ولی همین چند کلمه حلاوت و شیرینی خاصی را متوجه ذهن و اندیشه شهروندان می کرد؛ چرا که همه می دانند توجه به بخش خصوصی چه ظرفیت های عظیمی را می تواند برای شهر و منطقه به بار بیاورد؛ اما همین شخص در جریان مباحث انتخاباتی به میزبانی کاروانسرا که تحت مدیریت بخش خصوصی می باشد، از این مباحث در لحظات آخر کنار می کشد؛ با این بهانه که چرا بخش خصوصی برای پذیرایی و فراهم نمودن امکانات و تجهیزات میزبانی از کاندیداها و جمعیت ۱۲۰ نفری پیش بینی شده از آنها طلب هزینه کرده است و از خود نمی پرسد حال که بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در بافت قدیم شهر که عملا رها شده بود، وارد میدان می شود؛ چرا باید با چنین برخوردی مواجه شود؟ آیا انگیزه ای برای سرمایه گذاران بخش خصوصی با چنین برخوردهایی می ماند که بخواهند وارد حوزه سرمایه گذاری شهری شوند؟ یا این دوستان تنها بلدند در شعار و حرف، پای حمایت از بخش خصوصی را وسط بکشند و بانگ حمایت سر دهند؟

البته اگر بخواهیم منصف باشیم، باید این نکته را نیز مدنظر قرار دهیم که شاید برخی کاندیداها به دلیل اینکه توان، دانش و تخصص لازم جهت پاسخگویی به افکار عمومی را نداشتند، به نوعی فرار رو به جلو را ترجیح دادند و برای رهایی خود از فشار افکار‌ عمومی بهانه هزینه را دست آویز خود قرار دادند و از مباحثه انتخاباتی رو در رو شانه خالی کردند؛ *همان هایی که در فضای مجازی از کنشگران برگزار کننده مناظره درخواست می کردند که از هیچ سوال و مبحث تخصصی و چالشی نگذرند و بی پروا، عیار کاندیداها را عیان کنند اما در مقام عمل خود حاضر به شرکت در این مباحث نشدند.*