پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت؛ امیر رضا محمدی:

در آستانه ی انتخابات این دوره فضای مجازی محملی است برای درونهای بعضا آشفته و آرامش از دست داده .

قلم را حرمتی است که شکستن حریم اهورایی اش نه تنها خیانت به تعالیم دینی ما که گسستن رشته ی صفات پسندیده انسانی همه ی آزادی خواهان جهان است . شبه نویسندگان بی باکی که بی پروا و غافل وار در فضای مجازی هنجارهای جامعه را در ابعاد مختلف به سخره می گیرند نه تنها تعهدی به جامعه ندارند که خود نیز از نهاد ناآرام خویش در رنج و زوالند .

این گونه سخنان نه تاثیری در اندیشه ی اصیل مردم با فضیلت کهگیلویه دارد و نه از شان بزرگان این دیار می کاهد.

بزرگان دینی و سیاسی استان و همه ی روشنفکران متعهد بخوبی واقفند که شکستن حریم بزرگان منطقه بیش از آن که به بهره برداریهای زود گذر سیاسی منجر شود اگر پاسخی در خور نیابند چون آتش زیر خاکستر دیر یا زود گریبان همه ی بزرگان دینی و سیاسی و علمی این خطه از ایران عزیز را فرا میگیرد .

عمق فاجعه زمانی است که خدای ناکرده عده ای از سیاسیون از چنین هنجارشکنی هایی به وجد آیند و یا در سکوتی مصلحت آمیز تن به ذبح حقیقت سپارند.

این روزها که شبه نویسنده ای به نام حسین آذر شب مطالبی را در فضای مجازی منتشر نموده است وبصورت گسترده به دست جوانان پاک نهاد این منطقه رسیده است بر خود لازم دانسته ام نه در پاسخ به ایشان -که مطالب ایشان ارزش پاسخگویی را ندارد- بلکه بر حسب رسالتی که در دفاع از بزرگان دیارم بر عهده دارم نکاتی را خلاصه وار به محضر شریف مردم فهیم و قدر شناس استان تقدیم نمایم .

میر احمد و موحد بزرگان خاندان کرمند ؛ اینگونه سخن گفتن در مورد آنها نه ذکر جمیلشان را از افواه مردم این دیار می ستاند و نه پروانه های شوق به نظام و رهبری و مردم را از لبانشان می پراند .

میر احمد تقوی همان سید پاک و بی غل و غشی است که در میان همین مردم زیست و با همین مردم بود و هیچگاه خویشتن خویش را به یک قوم و طایفه محصور نگردانید . در کوچه ای تنگ از شهر دهدشت مدرسه ای بنا نهاد و به تعلیم علوم دینی همت گماشت نه امام جمعه شهر گردید و نه صاحب هیچ مسندی . اما در هر فرصتی و بدور از هر گرایشی فریاد دادخواهی توده ی مردم محروم و مظلوم استان را به گوش کارگزاران رسانید و با تیغ زبان صریح و آتشین خویش در احقاق حقوق مردم دریار خویش جانب اهمال را جایز نشمرد.

و اما موحد خود حدیثی دیگر است . دو گروه در حق ایشان بی انصافی نمودند . گروه اول نزدیکان و هوادارن اهل قلم نزدیک به موحد بودند که با عدم ثبت و نگارش خدمات گسترده ایشان و خاطرات روزگار نمایندگیش در حق ایشان اجحاف نمودند . گروه دوم مخالفان سیاسی موحدند که بنا به مصلحت ،حافظه ی تاریخی خویش را زدودند و از بیان واقعیت های دهه ی شصت و هفتاد و مشکلات و محرومیتها و چالشها و کاستیهای کهگیلویه طفره میروند و گاها آقای موحد را به باد انتقاد میگیرند.

موحد در روزگاری نمایندگی مردم شهرستان کهگیلویه را بر عهد میگیرد که مردم حوزه ی انتخابه اش در ابتدایی ترین نیاز های زندگی روزمره ی خویش وامانده بودند . نیازهایی چون :تحصیل فرزندان در مراکز علمی ،بهداشت عمومی،کمبودسوخت وچالش نفت سفید ،فقر و درماندگی مردم شهری و روستایی و عشایری،عدم وجود راههای ارتباطی،درماندگی مردم در مداوای بیماران خویش ،عدم وجود شبکه برق رسانی ، مشکلات تغذیه ای مردم،روستاها و شهرهای فاقد آب لوله کشی،کمبود دارو و امکانات درمانی ،کمبود گسترده مدارس عشایری ،روستایی و شهری و دهها و صدها نیاز ابتدایی مردمی محروم و مستمند که اوج مسافرتهای اضطراری آنها تا شهر شیراز و مسافرخانه یاس بوده است.

جوانان پاکنهاد امروزی که از رفاهی نسبی برخوردار میباشند حق دارند که موحد را نشناسند چرا که اطرافیان موحد به ثبت عملکرد ایشان نپرداختند و تا امروز نیز متاسفانه از کار تشکیلاتی و قلمی ناچیز در رنجند جوان امروزی چه میداند که وقتی دانش اموزی مستعد از این منطقه در یکی از دانشگاههای کشور قبول میگردید به علت عدم بضاعت مالی دست به دامان موحد میشد و او نیز به هر وزارتخانه و سازمانی متوسل میگردید تا برای او بورسیه بگیرد.

جوان امروزی در کجا بخواندکه نه تنهاچرام،لنده،لیکک،چاروسا و…نیازمند ابتدایی ترین امکانات رفاهی در ابعاد مختلف بوده اند که شهر دهدشت مرکز کهگیلویه بزرگ نیز خود حجم وسیعی از محرومیتها را تحمل مینمود و به روایت کتاب جغرافیای درسی استان در آن سالها زندگی نیمه شهری و نیمه روستایی در آن جاری بود نگاهی گذرا به مکاتبات موحد در دوران نمایندگی ایشان به وزارتخانه ها و سازمانهاخواننده منصف را به عمق محرومیت کهگیلویه آشنا مینماید. مکاتباتی که مبین دردو رنج مردم این
منطقه میباشند .

در بعد نیروی انسان نیز موحد هیچگاه شعار “هر که باما نیست بر ماست ” سر نداده است مسلما که آقای موحد در این خصوص در میان رجل سیاسی استان بی نظیر است.مانع رشد هیچکدام از بچه های منطقه نگردید درب خانه را به روی همگان گشود.در خانه موحد قوم و قبیله،فقیر و غنی،سالم و دردمند،سفارش شده یا نشده،سید و خلق،دوست و دشمن،موافق و مخالف،بومی و غیر بومی،سیاه و سفید،کوچک وبزرگ ،شهری و روستایی و …معنا نداشت.ش

گفتا که در زندگی نامه ی بوالحسن خرقانی عارف نامدار معاصر بوعلی سینا خوانده ام که برسردر خانقاه خویش نوشت: هر که به این خانه درآید نانش دهید و از نامش نپرسید “و امروز روزگار چنان بازی نغزی به راه انداخت که دیر یا زود مردم قدر شناس یا مسئولین این کشور بر سردر خانه موحد در تهران مینویسند هر که به این خانه درآید نانش دهید و از نامش نپرسید.
امروزه حاج محمد موحد علی رغم شبنامه های دیروزی و بد اخلاقی های فضای مجازی امروزی با صبر و آرامشی که زاییده ی ایمان و توکل به خداست از چنان طمانینه ای برخوردار می باشند که جز به مصلحت نظام و امام و رهبری و مردم به چیز دیگری نمی اندیشد .

گواه این مدعا سخنان صریح ایشان در جلسات بسیار محرمانه و خصوصی در دفاع از نظام و رهبری است که ذره ای از عشق و ارادتش به نظام مقدس اسلامی و امام کبیر و رهبر عظیم الشان انقلاب نکاسته است . و همواره از سر اخلاص خود را سرباز کوچک رهبری می نامد . گواه این مدعا شهرت فراگیرش میباشدکه ایشان را از نزدیکی به محرومان نرانده است .

گواه این مدعا فوج عظیم مردمان بصیر و مشتاقی است که بی صبرانه و مشتاقانه برای حضورش در انتخابات کهگیلویه لحظه شماری میکنند . او با اقتداری که نتیجه ی عشق به ولایت و خدمت مجدد به محرومان است و با روحیه ای انقلابی به کهگیلویه می آید و چشم انتظاران بی شمارش را در طی طریق نظام مقدس اسلامی همراهی می نماید . هر که حساب خود را با خدای خویش درست نماید خداوند حکیم نیز حساب او را بامردم سامان می دهد .