پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت:

اسداله عبدی
جشنواره ورزش‌های هوایی به همت مدیرکل فرودگاه یاسوج این‌روزها در حال برگزاری است.جشنواره ای که مسیر جدیدی از گردشگری ورزشی را در استان باز می کند و با توجه به کوهستانی بودن استان و برخورداری از مناظر چشم نواز میتواند در معرفی پتانسیل های گردشگری طبیعی استان نقش بزرگی ایفا کند.
نکته قابل تامل در این میان اینست که اداره کل میراث فرهنگی استان مثل همیشه با وانت بار همیشگی اش یعنی مقدار متنابهی مشک و ملار و تلک و تاوه برای پخت نون تیری و جعلیتی بنام سیاه چادر و گمبول و چقه و زناره و غرفه صنایع دستی و ساز و نقاره از گرد راه رسید تا خیلی سریع فضا را در دست بگیرد جشنواره را مال خود کند.
آنچه که طی یک دهه اخیر فارغ از دوره سیاسی حاکم و مدیران وقت در اداره کل میراث فرهنگی (به استثنای معدود اقدامات موثر و قابل ستایش خصوصا در دوره مدیریتی اخیر این اداره کل) بچشم میخورد، فقر شدید در بدنه کارشناسی و اجرایی و خلاء یک گروه نخبگانی در راهبری این اداره کل است. این فقر یا در واقع برهنگی اداره کل میراث در بعد نیروی انسانی باعث شده میراث فرهنگی غنی،جذاب ، پراز معنا راز و رمز و فلسفه استان ما خصوصا در بعد آداب و رسوم به کلیشه ای بی هویت و هرزه و دم دستی و فاقد جذابیت تبدیل شود.
سیاه چادر و بهون عشایری ما که در حقیقت یک سبک زندگی جذاب و اصیل ایرانی است و فقط در جای خاص خود یعنی دامان طبیعت و در میان عشایر قابل لمس و درک زیبایی و شکوه آنست به همت کارشناسان و عوامل اجرایی این اداره کل که آمد و رفت دولت ها و تغییر نمایندگان خللی در جایگاه آنان وارد نمیکند این روزها به نمادی تهی از معنا و دور از اصالت خود تقلیل یافته که همه جا بچشم میخورد. هر نمایشگاه یا جشنواره ای در این استان برگزار شود فرقی نمی کند نمایشگاه لوله و اتصالات ساختمانی باشد یا جشنواره دانشگاهی خرپای ماکارونی باید سیاه چادری برپا شود و ساز و نقاره ونمایش پخت نان محلی بدون اینکه به ارتباط آنها فکر شود و آسیبی که این آداب و رسوم از کلیشه ای شدن می ببینند.
آش های محلی ما به یمن پخت فرمالیته و بدون رعایت اصول و ظرافت هایش در همین بخشهای جنبی بدون ربط و معنی، در کام مهمانان و خصوصا مدیران تورهای گردشگری تبدیل به آب زیپویی بد مزه شده است.
با این وضع نباید دلخور شویم اگر لباس محلی کهگیلویه و بویراحمد را که آن عزیز روی شلوار لی اش پوشیده به تمسخر لباس چوسان قدیم لقب میدهند و دستمال بازی، این هنر اصیل که همچون تابلوی پررمز لبخند ژکوند داوینچی همه احساس ها از شادی و سرور تا سماعی عرفانی را در خود دارد به لطف اجرای همین عزیزان که مشحون از جعل و حرکات اضافه و من درآوردی است خاطره کارناول های سبک و گاه مبتذل اسپانیولی را به اذهان گردشگران متبادر میکند.
از طرف دیگر در شرایطی که مهمانان غیربومی جشنواره میتوانند با مسافتی کمتر از ده کیلومتر در اطراف یاسوج همه این رسوم جذاب را بشکل واقعی و در محیط خود تجربه کنند کدام عقل سلیمی حکم می کند ما در مهد این جاذبه ها ، آداب و رسوممان را به مترسکی هرزه و جعلی تبدیل کنیم؟
طبیعی است استانی مثل کردستان در یک مرکز جمعیتی مثل برج میلاد تهران غرفه ای برپا کند تا شمه ای از آداب و رسوم خود را بنمایاند و همه را تشویق به سفر به استانشان و اقامت و خرید و رونق گردشگری… کنند ولی جای سوال است که این بدنه شبه کارشناسی اداره کل میراث استان ما با کدام توجیه در حوزه گردشگری خود، دست به این اقدام مبتذل و مضحک می زند؟
این که نمایشگاه باید روح داشته باشد و با بخش های جنبی جذاب تر شود یقینا حرف درستی است اما عقل حکم میکند به جای سیاه چادر (آنچه سیه چادر نامیده اند) یک نمایشگاه عکس از مفاخر عکاسی این سرزمین برپا میشد تا همه شرکت های هوایی بفهمند بالن سواری فقط بر فراز این استان زیبا به پروازی پرخاطره بدل می شود، لذت واقعی پاراموتور سواری بجای پرواز در مه دود سربی و سرطانزای تهران در اکسیژن خالص دامنه دنا تعبیر می شود و اوج هیجان بجای پرواز روی کوره های آجرپزی و کارخانجات خودرو سازی حومه تهران بر روی رود ها و دره های این دیار معنی دارد.
بخش جنبی میتوانست تور بازدید از عشایر فلان منطقه باشد، روستاگردی در این روستا و طبیعت گردی در آن آبشار باشد و هزار راهکار جذاب و دارای ربط و معنا، نه همین راهکار همیشگی و نه آن مشک و ملار و الک و تاوه و اسباب سیاه چادر که بار آن وانت کرده اند و هویت ما نام نهاده اند و از این جشنواره به آن جشنواره با خود میبرند.
بدون شک ادامه این رفتار غیر مسئولانه در قبال میراث ملموس و ناملموس فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد و میدان دادن به افراد بی فکر و بی سلیقه و ادامه برهنگی نیروی انسانی در اداره کل میراث فرهنگی، آینده ای بی هویت برای فرزندان ما رقم خواهد زد و غنا و جذابیت آداب و رسوم ما را تاراج خواهد کرد تا میراث بجای مانده از این رفتار چیزی جز برهنگی و فقر در جذابیت های گردشگری فرهنگی استان ما نباشد.
جا دارد ما مردم استان کهگیلویه و بویراحمد بعنوان صاحب امتیاز این میراث کهن و ارزشمند که بخش پررنگی از شناسنامه و هویت ماست در برابر این اقدامات غیرمسئولانه ،ترش رویی و نارضایتیمان را ابراز کنیم تا آنچه برای فرزندانمان به یادگار میماند همان فرهنگی غنی و جذاب و هویت بخش نیاکانمان باشد که بتوانند از جذابیتش برای گردشگر واقعی رزقی کاسب شوند و نانی بپزند و پخت نان محلی را از یاد نبرند.