نمی توان با رسانه های به اصطلاح وایمار ی به مطالبه گری و پیشرفت سیاسی رسیدهرگاه رسانه حضور داشته باشد به جای اینکه به تحلیل و بررسی دقیق، اوضاع و احوالات اجتماعی بپردازد درگیر خط و رسم های هدف دار سیاسی باشد ،آن رسانه را دیگر نمی توان یک ابزار جهت رسیدن به دموکراسی و روشنگری دانست و هیچ نقطه ی روشنی در ورای چنین تفکر و ذهنیت مسمومی نیست.
راه ملت:
سید ابراهیم رشیدی فرد
مقاله ای در یک سایت محلی به قلم سجاد خوشنوا مفرد (شخصی که این روزها تنها هدف و رسالت رسانه ای خود را تاختن به سید محمد موحد می داند)در انتقاد نادرست از سید محمد موحد منتشر شد، نوشتار پیش رو نه برای پاسخ به سایت و شخص یاد شده ،بلکه جهت جانبداری از حرمت قلم و رعایت انصاف و عدالت در نوشتار های ژورنالیستی به نگارش در آمده استنظریه کنش متقابل نظریه ای ست که بیش از حد در سطح فرایندهاى خُرد متمرکز مىگردد.
طرفداران این نظریه در پرداختن به ساختها و فرایندهاى بزرگتر با دشوارى روبه رو هستند و در تجزیه و تحلیلهاى متکى بر فرد، ساختهاى جامعه را عملاً نادیده مىگیرند، در حالى که در این شیوه کار، نهادهاى جامعه ممکن است پشتوانه کنش متقابل تلقّى شوند، لیکن نظام جامعه و ساختهاى موجود در آن در این نظریه موجودیتى غیرملموس دارند با توجه به توضیحات بالا به درستی عیان می گردد که نظریه مذکور کمترین ارتباط واقعی و حقیقی را با ساخت های اجتماعی دارد و می توان از عدم کارایی آن در تبین و توضیح ارتباطات سیاسی اجتماعی سیاسیون و رسانه ها دانست
چرا که طبق این نظریه فرد محور اصلی و اساس کنش می باشد در واقع محدوده ی کنش متقابل در این دیدگاه بر حول محور فرد می چرخد، کنش متقابل نمادین با انکار نیروهای اساسی و اصلی در سیر حوادث اجتماعی و نادیده گرفتن خاستگاه این نیروها مدعی تبیین کنش متقابل فرد می شود و زمینه را از حالت کل به وضع خرد تقلیل می دهد و حالت فرد گرایی پیدا می کندنمی توان و نباید با استفاده از این نظریه یک شخصیت سیاسی را از وجهه ی رسانه ای و اجتماعی آن مورد بررسی ونقد قرار داد و تنها با یک هدف و تفکر می شود برای نقد یک فرد سیاسی از این نظریه استفاده کرد و آن هم تفکر رسانه ای برخاسته از ترکیب نا میمون و نا مبارک پروپاگندا ، پوپولیست و تعبیرهای بینابینی ستتنها شخصی می تواند اینگونه بی محابا و بی پروا قلم به دست بگیرد و از نظریه ی کنش متقابل برای حمله به کسی استفاده کند که در تمام دوران خدمتگذاری یش، همیشه بیشترین ارتباط با مردم به عنوان مهمترین ، اصلی و دسته اول ترین برساخت های رسانه ی اجتماعی را داشته است
همیشه دفتر ارتباطات مردمی سید محمد موحد اگر نگوییم شلوغ ترین یکی از شلوغ ترین و پر آمد و شد ترین دفاتر ارتباطات مردمی در هرم سبز بهارستان بوده است، که همچنان وی ارتباط خود را با مردم در منزل شخصی حفظ کرده است ، و مگر هدف و اثرگذاری رسانه برای جایی خارج از محدوده و ذهن مردم به عنوان صاحبان اصلی جامعه است؟
آیا رسانه ها پاسخگویی از مسئولان را برای کسی جز مردم می خواهند؟ اگر چنین نیست محمد موحد که خود به صورت مستقیم و بدون واسطه با مردم در ارتباط است، و آن هم ارتباط متداوم و همیشگی، سید محمد موحد جز محدود نام آشناهای سیاست استان می باشد که هرآنچه را در سپهر سیاست بدست آورده از مسیر مردم وانتخابات بوده که علاوه بر حکایت از مردمی بودن و مردم مداری ایشان ، می تواند بارز ترین نشانه برای ارضا و بیدار شدن حق مطالبه گری مردم از سمت ایشان می باشد، چه راه و روش بهتری برای پاسخگویی به مردم در نظام های دموکراتیک را می شود مدنظر قرار داد که عملی تر و کارا تر از انتخابات باشد؟
به همه جملات این را نیز اضافه کنید که ایشان جز اولین سیاست مداران استان بودند که به ساخت وبگاه اختصاصی برای ارتباط کمی و کیفی بیشتر با مردم پرداختند وی همچنین از پیشگامان ورود به دنیای مجازی در بین سیاسیون استان بودند که اتفاقا ازاین پتانسیل نه برای استفاده های شومنیستی بلکه برای ایجاد کانالهای ارتباطی با سطح جامعه به خصوص جوانان و شنیدن دغدغه هایشان استفاده کرده اند نگارنده معتقد است که نویسنده ی مقاله ی یاد شده به صورت تعمدی سعی دارد تا با شیوه ی تفکر قطبی شده و سفسطه گر به خواننده وهمیات خود را دیکته کند امری خارج از عرف و اخلاق انسانی، شرعی و رسانه ای ، برای گمراه کردن مخاطب و خواننده ، که این فکر در ذهن متبادر می شود که نکند خدای نکرده نویسنده روی از امیال و اغراض سیاسی دست به انتقاد نا درست از سید محمد موحد زده است که البته کاتب امیدوار است که چنین نباشد چرا که اگر رسانه و رسانه نویس مبتلا به امیال سیاست زده و اغراض شخصی گردید باید فاتحه ی آن جامعه ی رسانه ای را خواند.
نمی توان با رسانه های به اصطلاح وایمار ی به مطالبه گری و پیشرفت سیاسی رسیدهرگاه رسانه حضور داشته باشد به جای اینکه به تحلیل و بررسی دقیق، اوضاع و احوالات اجتماعی بپردازد درگیر خط و رسم های هدف دار سیاسی باشد ،آن رسانه را دیگر نمی توان یک ابزار جهت رسیدن به دموکراسی و روشنگری دانست و هیچ نقطه ی روشنی در ورای چنین تفکر و ذهنیت مسمومی نیست.
این رسانه ها بیشتر با ادبیات و خط و مشی های گوبلسی نازی ها سعی در وارونه جلوه دادن حقیقت دارند و می خواهند با تکنیک های پوپلیستی حق و حقیقت را قربانی تفکر (هرکه با مانیست بر ماسیت قطبی شده ای ) کنند تا مخاطب و جامعه را به سمتی بکشاند که دلخواه خودشان است و این هشدار برای دموکراسی و استقلال فکری و عقیده ای
اخبار و سوژه های خبری خود را برای راه ملت ارسال کنید:
ایمیل گروه خبری راه ملت: News@RaheMellat.ir
تماس مستقیم : 09120139712