پایگاه خبری تحلیلی راه ملت
اولین و تنها رسانه کاملا دانشجویی استان کهگیلویه وبویراحمد

اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل

راه ملت، صیاد خردمند:
چندی صباحی است که  فضای مجازی و شبکه های اجتماعی شاهد موجی از حملات به قومیت عرب و عرب ستیزی هستیم، با نگاهی به رشد روز آفزون این پدیده از یک سوی و از سوی دیگر ماهیت قوم مدارانه آن، نگارنده را مجاب می کند به این موضوع نظری اندازد،  و آثار و عواقبی که این موج میتواند برای ایران و ایرانی داشته باشد مطمع نظرقراردهد.

در سالهای قبل،با تغیییر نام خلیج فارس به خلیج عربی واما این روزها  حادثه فرودگاه و مهم تر حادثه منا، بیش از پیش مزید برعلت شده و تنفرها و انزجار ها در جامعه گسترش داده است. هدف این یادداشت نه سیاسی است، نه تآییدی بر اعمال دولت سعودی و نه خط بطلانی است برموج ایران ستیزی که در این کشورهای عربی وجود دارد بلکه نگارنده بر این نظر است که شیوع این موج  فاقد جنبه اخلاقی است ، خمیرمایه بسیاری از گزاره های منتشر شده، تحقیر اعراب و ترفیع جایگاه ایران و ایرانی است و از همه تآسف بار تر با روحی از اسلام ستیزی همسو و همراه شده است. البته مساله تحقیر قومیت ها در جامعه ایرانی فقط به اعراب ختم نمی شود باید بپذیریم برخورد بسیاری از جامعه ایران  با مردم افغان نگاهی قوم مدارانه  می باشد، تنفر از افغان ها به یک نوع بینش اجتماعی در ایران تبدیل گشته است به گونه ای که شهروندان ایرانی مردم افغان را با دید غیره انسانی و محکوم به تحمل سختی تلقی میکنند.

” ناسیونالیسم را نوعی اگاهی جمعی همراه با نوعی حس وفاداری شور و دلبستگی افراد یک جامعه تعریف کرده اند” به زبانی دیگر ناسیونالیسم گفتمانی است که به صورت مداوم آگاهی ما و شیوه فهم مان از جهان را سازمان می دهد و شکلی از دیدن وتفسیر کردن است که گفتار، کردار و طرز تلقی های روزانه ما را تحت تآثیر قرار میدهد این مفهوم بنا به عادت در جامعه ساکن شده و در ساخت زندگی و سیاست ما جاری گشته و ریشه دوانیده است و همه جا حاضراست.

ناسیونالیسم ازجمله مفاهیمی است که به وحدت ملی، فرهنگی و تاریخی ملل کمک شایانی کرده است و مجموعه های جغرافیای و اقتصادی را از دیگران متمایز کرده است وبسیج عمومی را به همراه آورد. آنچه در این باب مقصود ما می باشد ناسیونالیسم به شکل افراطی و احساسی آن می باشد ناسیونالیسم تا آنجا که سربازها را برای دفاع از وطن در صف قرار دهد مفید می باشد ولی از انجا که ناسیونالیسم در مورد خودش اغراق کند و وفاداری درون گروهی را تنها ازطریق خصومت برون گروهی ایجاد کند اسباب دردسر برای ملت ها می شود.

ناسیونالیسم در شکل  افراطی آن همراه با احساسات کاذب و تشخص نیافته می باشد و منجر به پنهان کردن  ضعف ها ونارسایی ها و نپذیرفتن سایر ملت ها میگردد.

روانشناسان اجتماعی بر این باورند ارزیابی افراد از گروه های خودی همیشه به گونه ای مثبت است و افراد همیشه برای مقایسه بین خود و دیگری اساسی را مبنا قرار میدهند که در پایان این مقایسه به نفع آن گروهی که فرد به آن متعلق است رقم بخورد.

دلبستگی ملی مانند طیفی عمل می کند که می تواند بسیار شدید باشد و به سمت گرایش های افراطی و احساسی سوق داده شود و همچنین در مقابل می تواند تا آن اندازه پایین باشد که عامل یأس ، ناامیدی و خود باختگی ملی گردد وناسیونالیسم عقلانی چیزی ما بین این دو طیف می باشد. عمومیت پیدا کردن غرور کاذب نسبت ملیت علاوه بر فریفتگی و فراموش خودنگری و بازنگری،  حس بیگانه هراسی و بیگانه ستیزی را درجامعه بازتولید می کند.

رابرت کی مرتن معتقد است اگر احساسات مردم نسبت به کشورشان را از منظری کارکردی مد نظر قرار دهیم وظیفه هر جامعه ای است که تظاهرات عاطفی مردم اش را کنترل و تنظیم کند زیرا عواطف افسار گسیخته می تواند سرچشمه هرج مرج باشد.

ناسیونالیسم عقلانی، هویتی است که شخصیت دهنده به سایر هویت هاست. ملی گرایی عقلانی پاسخگوی آگاهانه به پرسش های پیرامون خود می باشد، ناسیونالیسم عقلانی را میتوان میهن پرستی  نیز تعریف کرد که افراد درآن به وسیله شبکه ای از احساسات با هم ارتباط برقرار می کنند این نوع ناسیونالیسم افزایش سطح اخلاق درارجحیت قرار دارد.

توجه افراطی بر هویت خود وتأکید بر آن در نهایت منجر به  این می شود ما درمقابل هویت و فرهنگ ملی خود با نگاهی قدیس مابانه و سرشار اغراق نظر بیندازیم و این امر در نهایت منجر به نادیده گرفتن ضعف ها و کمبود های خود وبزرگ نمایش دادن ضعف های دیگر ملیت ها و هویت ها میشود.

فردی که شاخص ها و کارویژه های ناسیونالیسم عقلانی را داراست نسبت به جامعه خود احساس مسولیت و تعهد می کند و برای دوست داشتن ملیت خود نیازی به ابراز تنفرو تحقیر سایر ملیت ها ندارد. و در مقابل میتوان با تعامل و تضارب با سایر فرهنگ ها و قومیت ها بر غنای فرهنگی خود بیفزاید ومهمتر فرهنگ خود را به سایر ملت ها عرضه کند.

درپایان  آرزویی بهتراز این نیست که روزی فرا رسد که فارغ از ارزش ها و پیش فرض ها و جهت گیری ها دررابطه با  قومیت ها و ملت ها به قضاوت بپردازیم و ناسیونالیسم عقلانی را جایگزین ناسیونالیسم احساسی کنیم.